ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
شاعر جلال میرزایی
آنکه نگاهم را به بیکرانها دوخت
خود،عاشقانه سوخت
عشق ومحبت وایثاررا
چه بی ریا آموخت
بی انتظارازتجلیل
باشوقی بی تقلیل
چه دلسوزانه می آموخت
حتی به رنگ تحمیل
به عشق آغشته بود
فداکاربود وایثارگر
گویی ازجان گذشته بود
مهربان ،عاشق
دلسوز،صادق
شایداو،یک فرشته بود
راه نشان می داد، بادستانی از فانوس
امّاافسوس
من فقط معلم میخواندمش
افسوس، افسوس...
...